ایجاد انگیزه، حلقه مفقوده رفتار اجتماعی در ایران
صف!تعریف ساختمان داده ایش :First in First out!
اما بعضیا به قول خودشون خیلی زرنگن ، مثه پشته (Stack)می مونن!!!!
مقاله زیر را با هم بخوانیم :
------------------
امروزه رعایت کردن مقررات اجتماعی و حقوق مدنی دیگران یکی از اصول زندگی در کشورهای پیشرفته ی دنیا است. به عنوان مثال در کشورهای اروپای غربی، ایستادن در صف آن قدر عادی است که برای بسیاری از مردم نایستادن در صف مطلبی عجیب به نظر می رسد. در کشورهای پیشرفته ی شرقی مانند ژاپن و کره ی جنوبی هم وضعیت به همین شکل است. رعایت کردن مقررات اجتماعی و اصول مدنی راهکاری برای پیشبرد نظم اجتماعی و توزیع هر چه بهتر امکانات در میان مردم است. وقتی شهروندی حقوق دیگران را رعایت می کند، می تواند خیالش راحت باشد که دیگران هم حقوق او را رعایت خواهند کرد؛ و این، چرخه ی سازنده و مفیدی خواهد بود که تسریع کارها، فراغ بال، و آسودگی خاطر را برای همگی به ارمغان خواهد آورد.
متاسفانه در ایران، هنوز این نوع اصول جامعه ی مدنی به خوبی جا نیفتاده است و دیده می شود که شهروندان بعضا هیچ احترامی به حقوق دیگران نمی گذارند. در این حالت آشفته امکان دارد یک یا دو نفر کارشان زودتر راه بیفتد ولی کل مجموعه دچار مشکل شده و منجر به تنش عصبی و اضطراب جمعی می شود. به عنوان مثال دیده می شود که در رانندگی هیچ احترامی برای ایستادن در صف وجود ندارد که رانندگان سعی دارند از هر گوشه و کنار از دیگران "جلو" بزنند. حتی اگر این جلو زدن مستلزم رانندگی در خلاف جهت باشد و یا مجبور باشند در آخرین لحظه از منتهی الیه چپ به منتهی الیه راست بیایند و سر ماشین را دزدانه وارد یک روزنه ی خروجی اتوبان کنند.
چند روز پیش برای انجام کارهای اداری به وزارت علوم جمهوری اسلامی ایران رفتم و متاسفانه در آن جا نیز این وضع نابسامان را کمابیش مشاهده کردم. متاسفانه مراجعین بخشی که به آن سر زدم –که اغلب دانشجویان تحصیلات تکمیلی بودند- بعضی از اصول اولیه ی جامعه ی مدنی را رعایت نمی کردند. از همه واضح تر، ایستادن در صف بود. شاید ازدحام مراجعه کنندگان موجب این گونه رفتار ناشایست باشد. شاید هم لزوم بالا و پایین رفتن در طبقات اداره و سوال و پاسخ های نصفه و نیمه ی کارکنان موجب این آشفتگی باشد. شاید هم ترکیبی از همه اینها. ولی دلیلش هر چه که باشد، در جای جای جامعه این گونه رفتارهای غیر متمدنانه متداولا مشاهده می شود.
توقع می رفت که حداقل مکانی مانند وزارت علوم که مملو از افراد تحصیل کرده است، با دیگر مکان های جامعه فرق چشمگیری کند. چرا که همین دانشجویان و دانش آموختگان هستند که فردا قرار است مسئولین کشور شده و یا در صنایع و دانشگاه های ما مشغول به کار شوند. این ها -به نوعی- قرار است فرهنگ سازان آینده ی ما شوند. پس چگونه از عده ای که خود اصول مدنی را رعایت نمی کنند می توان توقع داشت که الگوهای خوبی برای جامعه باشند؟
پس از وزارت علوم، به اداره ی گذرنامه رفتم آنجا مشاهده ای کردم که گفتنی است. در این اداره برای نظم بخشیدن به مراجعین، مانند بعضی از بانک ها شماره داده می شد و توقع می رفت که افراد طبق این شماره ها به باجه مراجعه کنند. ولی حتی با وجود شماره ها هم دیده می شد که مردم از تلاشهای گوناگون برای "جلو" زدن و رعایت نکردن حقوق دیگران دریغ نمی کردند. بسیاری از اوقات با بهانه ای مانند "من فقط یک سوال دارم" ده ها نفر را جا گذاشته و احساس "زرنگی" می کردند.
تکان دهنده ترین مشاهده ی روز برای بنده این بود که خانمی میانسال با یک ظاهر آنچنانی وارد سالن شد و صاف بدون این که اصلا توجه کند که نوبت بنده است و بنده مدتی است در صف ایستاده ام تا به باجه رسیده ام، از کنار دست، نیمی از بدن خود را به جلوی باجه کشید. بنده متحیر مانده بودم که دارد چه می کند. بعد گفت: "بنده ایرانی ام ولی به دلیل زندگی در خارج از کشور پاسپورتم را از ایران نگرفته ام. می شود فلان کار را برای من بکنید..." الی آخر! و به همین سادگی آن همه آدم هایی که در صف ایستاده بودند را بیکار فرض کرده و کار خودش را راه انداخت.
نکته ی ناراحت کننده این است که بسیاری از همین افراد وقتی به خارج از کشور می روند، اصول مدنی را بسیار بهتر رعایت می کنند. همین فردی که در ایران در صف نمی ایستد و حقوق دیگران را پایمال می کند، وقتی به اروپا می رود این مسائل را بیشتر ملاحظه می کند. همین افرادی که در ایران صف را یک مساله ی بی اهمیت فرض می کنند، به خوبی می دانند که رفتار صحیح اجتماعی چیست. دقت بفرمایید که مشکل ما این نیست که مردم "یاد نگرفته اند" ایستادن در صف کار صحیحی است. مشکل ما این نیست که مردم "نمی دانند" باید حقوق همدیگر را رعایت کنند. مشکل این نیست که مردم ما "نمی فهمند" که قوانین راهنمایی و رانندگی چیست. همه ی این آموزه ها را می دانند. ولی ظاهرا میان دانستن و عمل کردن به این مساله فاصله ی زیادی است. مشکل جدی ما این است که افراد در خودشان انگیزه و رغبتی برای رعایت کردن این مسائل در کشور ندارند.
امروزه در بعضی از مکان های ایران اگر کسی صف را رعایت کند، کلاهش پس معرکه است و کارش راه نخواهد افتاد. به همین دلیل شاید انگیزه ی رعایت حقوق مدنی دیگران را از دست خواهد داد و احساس خواهد کرد که "مجبور" است این گونه غیر متمدنانه رفتار کند. اگر به تعداد کافی از مردم این مسائل را رعایت کنند، لاجرم نظم برقرار خواهد شد. ولی در این شرایط با یک گل بهار نمی شود و روز از نو روزی از نو.
حال شاید سوال کلیدی این باشد: چگونه می توان در یک ملتی که در تئوری درست و غلط مدنی را از هم تشخیص می دهند ولی انگیزه ای برای رعایت آن ندارند، رغبت ایجاد کرد تا مسائل مدنی را در کشور خودشان رعایت کنند؟
5 چیز مضر که یک لوگو هیچوقت نباید داشته باشد - هشدار!
چگونه برای برند خود رنگ انتخاب کنیم؟
بر خلاف آنچه برخی فکر می کنند، طراحی یک برند کار بسیار زمان بر و مشکلی است. نه تنها شما مجبورید تعداد زیادی متغیر را در نظر داشته باشید، بلکه باید بدانید چگونه تغییرات را به خوبی و به نسبت های مناسب در جاهایی که نیاز است اعمال نمایید.
اگر شما بخواهید یک برند قدرتمند را طراحی کنید، تجارت شما قسمتی از تامین و ارائه سرویس ها و خدمات مناسب و مطلوب برای راضی کردن مخاطب و مشتری خواهد شد.
شما می توانید به فروش اتومبیل بپردازید و یا یک فروشنده مستقل باشید، فنجان بفروشید و یا تعمیرکار ساعت باشید. داشتن یک برند قدرتمند هیچ ضرری برای شما نخواهد داشت، در عوض، باعث افزایش شانس شما برای دستیابی به موفقیت های بیشتر خواهد شد.
هنگام طراحی یک برند، شما مجبور خواهید بود نکات زیادی را در نظر داشته باشید. یکی از این آیتم ها رنگ است. شما می توانید یک لوگوی تک رنگ، یک لوگوی دو رنگ و یا حتی لوگویی با بیش از دو رنگ داشته باشید (لوگوی Windows و یا لوگوی Apple). هر رنگ باز گو کننده مطالب و نکاتی در مورد لوگوی مرتبط می باشد. رنگ ها به طور ناخودآگاه چندین نوع پیام را منتقل می کنند. ما در این مقاله نگاهی به رنگ های اصلی خواهیم انداخت و نمونه های قدرتمندی از برند را که رنگ در آنها نقش بسزایی داشته را معرفی خواهیم کرد.
قرمز
قرمز رنگ خون و آتش است؛ با جنگ، قدرت، استحکام، شور و اشتیاق، عشق و آرزو در ارتباط است. این رنگ رنگ حسی است و پیام های قدرتی و احساسی را منتقل می کند. این رنگ به وفور به چشم می خورد. در علائم ایست، چراغ های خطر و تجهیزاتی که مربوط به آتش و آتش نشانی است. این رنگ در بسیاری از پرچم ها نیز وجود دارد. در حقیقت رنگ قرمز یک گزینه عمومی و متداول است چون شور و هیجان مردم را بر می انگیزد و همیشه برجسته و گیراست.
نارنجی
رنگ نارنجی ترکیبی از انرژی رنگ قرمز و لذت و شادابی رنگ زرد است. نارنجی به معنای شادی، طلوع آفتاب و نمایانگر اشتیاق، فریبندگی، خلاقیت، جذابیت و برانگیختگی است. هر چند این رنگ به اندازه رنگ قرمز قدرت برانگیختن بیننده را ندارد، اما پیام ها و تاثیرات قدرتمندی به مغز انسان منتقل می کند. رنگ نارنجی بدون این که حس پرخاشگری و تهاجم را در فرد ایجاد کند حس گرما را به او منتقل می کند. این رنگ همچنین با تغذیه و مواد غذایی سالم همراه است. این رنگ سطح وضوح بالایی دارد و برای تبلیغ محصولات غذایی و اسباب بازی بسیار مناسب است. بنابراین در بساری از آگهی های تجاری مورد استفاده قرار می گیرد.
زرد
رنگ زرد رنگ شادی و لذت است چون با طلوع آفتاب در ارتباط است. این رنگ حس گرما، شادی و خوشی را منتقل می کند. رنگ زرد انرژی و فعالیت را بر می انگیزد و در ماهیچه ها تولید انرژی می کند. مثل رنگ نارنجی این رنگ نیز اغلب با غذا و مواد غذایی ارتباط نزدیکی دارد. آمار نشان می دهد که استفاده مقدار زیاد این رنگ تاثیرات نگران کننده ای روی مغز و رفتار ما دارد. رنگ زرد برای تبلیغ محصولا مربوط به کودکان، تبلیغاتی که با تعطیلات تابستانی در ارتباط است و نیز تبلیغ مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد و در زمانی که هدف شما از استفاده از آن جلب توجه مخاطب است کارایی بسیار خوبی دارد، اگر چه این کارایی به اندازه رنگ قرمز و نارنجی نیست، چون رنگ زرد روشن تر از این دو رنگ است. برای این که تاثر این رنگ بیشتر و قدرتمند تر شود باید آن را در یک پس زمینه تیره تر به کار برد. توصیه می کنیم از این رنگ در برندهای خیلی جدی و مهم استفاده نکنید چون این رنگ حس هیجاد و شدابی را القا می کند نمای برند را از حالت حرفه ای خارج می کند.
سبز
رنگ سبز رنگ طبیعت است؛ به همین دلیل است که اغلب حس تازگی و طراوت و طبیعی بودن را القا می کند. سبز سمبل رشد و نمو و هارمونی است و حس امنیت را به بیننده منتقل می کند. سبز تیره با پول، بزرگداشت دلار آمریکایی، ارتباط نزدیکی دارد. این رنگ برای ذهن و چشم آرامش بخش است؛ به دید و تخیل کمک می کند. ثبات و استحکام را تلقین می کند و به هیمن دلیل برای کمپاین های قدرتمند و مشهور مورد استفاده قرار می گیرد. رنگ سبز روشن در چراغ های راهنمایی به کار می رود. این رنگ سمبل سلامتی وامنیت است.
آبی
می توان گفت آبی رنگی است که به مقدار زیاد در طراحی برند مورد استفاده قرار می گیرد. آبی رنگ آسمان و دریا است، با تداوم و ثبات و حرفه ای بودن در ارتباط است. این رنگ سمبل اعتماد و اطمینان، هوش و استعداد، حقیقت، ایمان، وفاداری و آسمان است. اگر از این رنگ در خط مبنای پایین طرح استفاده شود، هر چیزی را که مد نظر داشته باشید تداعی می کند. به همین دلیل است که این رنگ به وفور در طراحی به کار برده می شود. رنگ آبی به عنوان یک رنگ سودمند برای ذهن و جسم شناخته شده است و تاثیر آرامش بخشی روی اشنان دارد. این رنگ حس راحتی و آسایش و آرامش خاطر را القا می کند. آبی یک رنگ مردانه است به همین دلیل در برندهای قدرتمند مورد اتفاده قرار می گیرد. این رنگ اغلب در میان مردان طرفداران زیادی دارد...به ادامه مطلب مراجعه کنید
هزینه طراحی لوگوهای مشهور دنیا چقدر بوده است؟
منبع مطلب زیر : نارنجی
برخی شرکت های تجاری فکر می کنند که لوگو و برند سازی آن چنان مهم و موثر است که میلیون ها دلار هزینه صرف طراحی آن می کنند. برخی دیگر از شرکت ها بدون هیچ هزینه ای یک لوگوی ساده را انتخاب می کنند. نکته جالب ماجرا هم اینجا است که معمولا شرکت هایی که هزینه بسیار کمی را برای طراحی لوگو پرداخته اند، تبدیل به برندهای یکتایی در بازار شده اند.
شاید قابل باور نباشد که شرکت برتیش پترول ۲۱۱ میلیون دلار (بله میلیون دلار) خرج فرآیند برندسازی دوباره خود کرده است. که 4.6 میلیون دلار از این پول تنها برای طراحی لوگو پرداخت شده است. در حالی که کوکا کولا سال های سال است که از یک لوگوی قدیمی و رایگان استفاده می کند.
در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا به هزینه طراحی لوگوی برخی شرکت های مشهور دنیا نگاهی داشته باشیم.
خدایا...!.....خدایا............
بعضی وقتا حالم از خودم به هم میخوره
مثه الان!
بعضی وقتا میگم کاش نبودم
مثه الان!
...
